Blog berichten van '2020' 'augustus'

Ergeren, dat is een werkwoord

Alles waar je je aandacht op richt, groeit.  Helaas werkt dat ook zo met ergernis. Ik kan mij ergeren aan dingen. Motoren met knalpijpen die een ongelooflijke herrie produceren, hondenpoep die niet wordt opgeruimd, fietsers zonder licht terwijl het donker is, dat soort dingen.
En ja, zwerfafval is ook zoiets.

Ik ken mezelf. Als ik mij blijf ergeren gaat dat ten koste van mijn humeur. Er is slechts de keuze om of mijn aandacht op iets anders te richten of om iets aan mijn ergernis te gaan doen. Nou ja, natuurlijk kan ik ook gewoon doorgaan met ergeren, dat zou ook nog kunnen.
Ergeren is een werkwoord. Dat houdt dus in dat je wat doet. En dat je kunt kiezen om iets anders te doen.

Zwerfafval is een dankbare ergernis waarbij ik fysiek iets kan doen. Hoewel van alle tijden en ik niet de illusie heb dat ik een toekomst zal meemaken dat dit fenomeen net zo onbekend is voor jongeren als een fluitketel,  melkbussen langs de kant van de weg, of telefooncellen, kan ik hier wel een steentje aan bijdragen.

Met de hulpmiddelen die ik heb gekregen van de gemeente, ga ik aan de slag wanneer ik het op mijn heupen krijg.  Zo ben ik afgelopen week een rondje gaan fietsen door de polder. Ja, zelfs daar tref je zwerfafval aan. Prachtig landschap en als ik met mijn electrische fiets de ondersteuning een tandje hoger zet, zie ik de rotzooi in de berm niet. Dan ben ik daar aan voorbij gezoeft zonder dat ik in de verleiding ben gekomen om mij te ergeren.

Het voelt goed om een bijdrage te leveren aan een grotere kans op gezonde jonge zwanen, op een schoner milieu en aan het voorkomen van wonden aan voeten of pootjes doordat er scherp blikalval is blijven liggen nadat de kantengrasmaaier ook zijn best heeft gedaan.

 

Na mijn route door de polder (9 km!) mijn ‘score’ bekeken. Interessant. Op de heenweg 21 blikjes, voornamelijk energydrankjes en ook nog 5 lege pakjes sigaretten. Op de terugweg iets minder afval en dit keer meer alcoholblikjes. Gewoon in de polder! Niks geen scholen in de buurt, of supermarkt of kampeerplekken. Niets van dat al.

Wonderlijk toch. En dan schiet mij de uitdrukking te binnen: 'Erger u niet, verwonder u slechts.'
Tja, verwonderen. Is ook een werkwoord. Maar dat is leuker. Daar wil ik wel mee doorgaan.