Blog berichten van '2020' 'juni'

Tip voor de  ‘gevoelig’ mens.

Ik las vanochtend een stuk in de krant waarna ik hardop zei: “Hèhè, eindelijk gelijk van de wetenschap!” Waar dat over ging? Zie hier:

                 Onderzoekers van het Nederlands Kanker Instituut, het onderzoekscentrum van het Antoni van Leeuwenhoek, hebben mogelijk een oplossing gevonen voor dit probleem: mutipe low dose-therapie. Het combineren van vier zorgvuldig geselecteerde geneesmiddelen in zeer lage doses blijkt de kankersignalen in het laboratorium zeer goed te blokkeren, zonder veel bijwerkingen.
“Aanvankelijk dachten we dat het niet zo goed zou werken”, zegt onderzoeker en eerste auteur van de publicatie  Joao Neto. “Elk medicijn afzonderlijk heeft helemaal geen effect als het in zo’n lage dosis wordt gebruikt. Dus: niets plus niets ... niets toch? Maar we zagen een enorme synergie toen we de vier medicijnen in een lage concentratie combineerden!”
Uit: NoordHollands dagblad 24 juni 2020, bij het onderdeel FIT, pagina 13.

Ja, je leest het goed: niets plus niets ... niets toch? Wat de onderzoeker waarschijnlijk bedoelde was: ‘we hebben geen resultaten kunnen meten en daarom noemen we het niets’ plus  ‘we hebben geen resultaten kunnen meten en daarom noemen we het niets’ .... niets toch? En dat is volgens mij toch net iets anders.
De gedachtengang van de onderzoeker is precies waar ik al jaren voor waarschuw. Die klopt namelijk lang niet altijd. Dat klopte niet bij het genoemde onderzoek, het klopt ook niet bij de uitspraak die wel eens te lezen valt over de synthetisch chemische stoffen in verzorgingsproducten, wasmiddelen etc. Deze hebben geen noemenswaardig effect op je gezondheid, net als synthetische chemische geur- kleur en smaakstoffen wordt vermeld door de fabrikanten.

Mensen die mij kennen weten dat ik er ‘zo eentje’ ben die haar eigen deodorant maakt, shampoozeep, bodyscrub etc. Ik hou dan wel niet van koken, kokkerellen met kokosolie, sheabutter, baking soda en nog meer van dit soort basisingrediënten, daar word ik wel vrolijk van.

Jaren geleden ben ik aanraking gekomen met etherische oliën van een bepaald merk. Wat ik hierin van begin af aan heel interessant vond was het gegeven dat geuren rechtstreeks naar je organen in je brein gaan wat wel het limbisch systeem wordt genoemd.

(Mocht je je afvragen wat dit is: Het hele limbische systeem wordt gevormd door een groep hersenstructuren in de grote hersenen die betrokken zijn bij emotie, emotieregulering, emotioneel geheugen, genot en motivatie.)

Mijn oren stonden zogezegd  gelijk op een stokje. Hier wilde ik meer van weten. Ik ben in deze geurige wereld gedoken en ontdekte o.a. wat de verschillen zijn tussen het ene merk en een ander merk en waar je op kunt letten als je wilt weten wat echt zuivere olie is.

Als er over synthetisch chemische stoffen in ons eten, verzorgingsproducten, wasmiddel etc wordt aangegeven dat wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat deze de gezondheid niet schaden, is er naar een enkel bestanddeel gekeken. Het gaat hier dus niet over ‘niets’ maar over ‘onschadelijk voor de gezondheid’. Onderzoek naar wat al die kleine hoeveelheden  tezamen in je lijf voor effect sorteert, heb ik helaas nog niet onder ogen gekregen.
Aan de hoogstwaarschijnlijk enorme synergie van al die kleine beetjes ‘niet schadelijk voor de gezondheid’ wordt voorbij gegaan. Want ja, niets plus niets ... niets toch? nou, soms wel dus!

Denk je dat dit wel meevalt? Lees dan de etiketten maar eens van de produkten die je nu gebruikt in je badkamer. Heel, heel veel kleine beetjes. Is dat erg? Nou, wellicht niet. Natuurlijk zijn er mensen die heel oud zijn geworden ondanks een leven waarin ze van alles hebben gebruikt wat niet zo natuurlijk is. Echter, als je een gevoelig mens bent wiens lichaam sneller ontregelt is, dan is een ophoping van synthethische chemische stoffen een spanningsbron waar je lichamelijke klachten van kan krijgen.

In het boek ‘Ontdek je gebruiksaanwijzing. Hoe beïnvloed jij je spanning?’ wordt de spanningsmeter uitgelegd. Hoe je klachten ook kunt zien als signalen van spanning die een indicatie geven welke  kleur je spanningsmeter inmiddels heeft. En over hoe zinvol het is om al bij signalen van lichtoranje te gaan kijken wat er aan spanningsbron(nen) ten grondslag ligt. Of deze binnen je invloedssfeer ligt en wat je kan doen om deze te veranderen of om deze te accepteren.
Spanningsbronnen zijn divers. En ja, dat kan dus ook gaan over een gevoeligheid voor een teveel aan een of meerdere synthetisch chemische stoffen waarvan altijd gezegd wordt dat ze niet schadelijk zijn voor de gezondheid.  

Gelukkig ligt deze spanningsbron wel binnen je invloedssfeer.

(Soms denk je iets te weten)

Deze week vertelde een collega dat ze een ongelukje had gehad bij een zwembad. Uitgegleden over een routewijzer dat geplastificeerd op de grond lag om vooral ‘Corona proof’ alle badgasten een veilig zwempartij te gunnen. Vervolgens ergens tegenaan gestoten en nu lag haar hele teennagel er naast.
We kregen een gesprek over hoe lang het kan duren voordat zo’n teennagel weer aangroeit. Ik had ooit eens ergens gelezen dat een nagel aan de hand er zo’n 6 weken over doet. En dat teennagels wel wat langzamer groeien. Thuisgekomen ging ik toch eens googelen. Oeps, dat gaat een langduriger verhaal worden, geen weken, eerder jaren. Daar had ik dan weer stevig naast gezeten maar dan figuurlijk gesproken.

Bovenstaande gaat over een gegeven. Het groeiproces van een teennagel gaat over ontdekte feiten, niet over een mening of overtuiging. Als we dan onze gedachten hierover bijstellen zeggen we dat we weer iets geleerd hebben.
Voortschrijdend inzicht gaat niet over veranderen van feiten maar over veranderen van hoe je ergens tegenaan kijkt of wat je ergens van vindt. Zo gaf Rutte deze week  hier ook een voorbeeld van. Was eerst het fenomeen Zwarte Piet niet ter discussie, enige jaren later begint deze mening te veranderen en inmiddels kan hij zich voorstellen dat er een tijd zal komen dat ook deze traditie in de kast met verouderde gewoonten kan worden bijgezet.
Iemand die blijk geeft van voortschrijdende inzichten bestempelen als iemand die met alle winden meewaait, is mogelijk een beperkte opvatting van standvastigheid. Er is een verschil tussen toepassen van nieuwe inzichten en met iedereen meepraten ter wille van een schijnbare goede verhouding. 

Hoe zeker kan je ergens van zijn? Iedereen ontdekt namelijk zijn hele leven nieuwe dingen. Werelwijd worden er nieuwe ontdekkingen gedaan. Wanneer ga je iets dat je denkt te weten ter discussie stellen voor jezelf? Bedenken dat wat je denkt te weten misschien wel niet waar is?
Ooit dacht ik dat verpleegkundige worden voor mij het summum zou zijn. Vanaf mijn 7^e zei ik vol overtuiging dat ik dat zeker wist. Voordat  ik klaar was met deze opleiding wist ik al dat ik geen 65 zou worden in dit beroep. Tja, denk je wellicht, een kind. Wat weet een kind nou?
Ook volwassenen denken zichzelf soms goed te kennen. En ook als volwassene kan je van mening en inzicht veranderen. “Ik hou van jou, ik blijf je eeuwig trouw.” Een op de drie huwelijken eindigt in een scheiding. De eeuwigheid blijkt dan toch van beperkte duur.

Komende week ga ik een workshop geven aan mantelzorgers. Naast de inbreng van de aanwezigen zelf heb ik twee onderwerpen bedacht waarover ik mijn visie wil geven. Natuurlijk gaat het over leren herkennen en erkennen van grenzen maar ook over schuldgevoel.
Schuldgevoel stuurt gedrag aan en komt voort uit normen en waarden. Dat kan heel positief uitpakken (Bijvoorbeeld je komt op tijd op je afspraak want afspraak = afspraak) maar kan je ook ontzettend in de weg gaan zitten.
Als je voor jezelf de norm hebt: beloftes kom je na, en je hebt je stervende vader beloofd ten alle tijde voor je jongere broer zal zorgen, dan kan dit je later behoorlijk opbreken. Hoe kan je weten wat je daar belooft? Hoe weet je zeker dat je die belofte kan waarmaken? Wat doe je als je broertje gameverslaafd raakt en je hem al drie keer financieel uit de put hebt getrokken? Waar ligt je grens? Wat houdt dat eigenlijk in, voor iemand zorgen?

Veel mensen gaan graag op reis naar nieuwe plaatsen. Nieuwe dingen zien, nieuwe ervaringen en ontdekkingen meemaken. Je kunt ook op reis in jezelf en daar nieuws ont-dekken. 
Voortschrijdend inzicht, ik wens het iedereen toe.

PS: Voor degene die mijn boek kennen, de delen meningvormer en de rechter heb je waarschijnlijk herkend. Als je meer wilt lezen over de valkuilen die hierbij regelmatig herkend worden, zie

- § 6.9: Dubbele maatstaven
- § 6.10: Normdenken
- § 7.2: Projecteren